Het vakgebied informatiebeheer kent een grote diversiteit aan collega’s. Aan het woord komt “oude rot” Wim Helder.
Begonnen?
‘Dan gaan we terug naar 1990. Ik werkte voor een softwarebedrijf dat een systeem voor post- en dossierregistratie maakte. Over dat systeem gaf ik cursussen. Met cursisten ging ik vaak in gesprek over hoe zij hun software gebruikten. Omdat ik daar meer van wilde weten, nam ik een abonnement op Od. Daarnaast ging ik me meer verdiepen in de wet- en regelgeving op dat gebied. Vanaf 1995 werd ik zelfstandig adviseur en docent informatiebeheer.’ ‘Ik ben zelf nogal nieuwsgierig van aard en kwam er al gauw achter dat informatiebeheerders ongelofelijk veel weten over de organisatie waarvoor ze werken. Wat mij verbaasde was dat ze vaak ook goede ideeën bleken te hebben voor verbeteringen, maar er niet goed in slaagden die door te voeren. Als adviseur en docent heb ik me eigenlijk altijd ingespannen om daar verandering in te brengen. Dus mensen helpen zich te ontwikkelen en organisaties helpen te groeien in informatiebeheer.’
Herinnering?
‘Wat mij vooral is bijgebleven is de pioniersgeest rond het invoeren van digitaal werken. Tegenwoordig heb je voor van alles een handreiking, maar toen moest je nog alles zelf bedenken. Als ik een bijzondere gebeurtenis eruit moet pikken, is het een werkgroep rond 2010 voor de invoering van de Wabo (voorloper van de omgevingsvergunning, red.) bij een gemeente. Daar hebben we met een groep mensen zaakgericht werken, workflow en procesbewaking uitgewerkt tot een niveau dat nu helaas nog steeds bijna nergens in de praktijk gebracht wordt.’
*Dit is het eerste deel van een artikel uit Od 37: Informatiewetten vertaald naar de praktijk. Verder lezen? Meld je dan hier aan voor een abonnement of vraag een gratis presentexemplaar op.
Beeld: Hilbert Krane
