Wie afstudeert als archivaris, krijgt altijd de beroepscode voor archivarissen mee: een tiental gedragsregels die een goede uitoefening van het beroep moeten borgen. Dit jaar bestaat de beroepscode voor archivarissen 25 jaar. Reden om te kijken naar de actualiteit en toekomst van de beroepscode.
Er was eens een adviseur informatiemanagement. Getraind in het archiefwezen en een helpende hand bij de inrichting van de informatiehuishouding. De adviseur is een netwerker, een trainer, een auditor en een vraagbaak. De rol verandert per opdracht en organisatie. Maar er is altijd die basis van de beroepscode. De beroepscode voor archivarissen is in 1996 door de Internationale Archiefraad aanvaard maar het volgen van de beroepscode is niet verplicht1. De werking van de beroepscode is afhankelijk van de bereidheid van archiefdiensten en andere instellingen die archivarissen in dienst hebben, om deze toe te passen. In een wereld waarin men informatie steeds meer als de kern van een organisatie gaat zien (archief is immers informatie), kan en mag een beroepscode niet ontbreken. Een beroepscode geeft richting, wekt vertrouwen in het vak en maakt het mogelijk om onethisch gedrag te onderzoeken en sancties toe te passen.
*Dit is het eerste deel van een artikel uit Od16: Informatiebeheer bij de overheid in 2030. Lees hier verder.
