Informatie beheren en archiveren is meer dan interessant om te lezen. Zoals op de cover staat, is het een leidraad voor iedereen die professioneel bezig is met informatiemanagement. Hoewel gericht op Vlaanderen is het boek de moeite waard voor vakgenoten in Nederland. Om de inhoud in de juiste context te kunnen plaatsen is vakinhoudelijke betrokkenheid bij informatiebeheer wel een voorwaarde.
Het handboek is een onderdeel van de reeks Wie klasseert, die vindt en bestaat uit vier delen. Deel 1 begint met de actuele wet- en regelgeving (decreten). De toelichting op de archiefwet is prettig leesbaar en niet te juridisch gemaakt, waardoor deze gemakkelijk toegankelijk is. Vervolgens wordt er ingezoomd op het decreet lokaal bestuur. De gemiddelde Nederlander zegt dat decreet waarschijnlijk niets, maar het is goed te vergelijken met de verplichting in de Wet open overheid (Woo) om vergaderstukken en verslagen van gemeenteraden actief te openbaren.
Ambitieus
Vanzelfsprekend wordt er ook aandacht besteed aan de AVG. Het gehele deel 2 richt zich op de bescherming van de persoonlijke levenssfeer in relatie tot informatiebeheer en vervolgens ook op open data. Het geeft inzicht in de huidige stand van zaken en beschrijft voorbeelden die de waarde van open data in Vlaanderen laten zien. Zo worden onder andere de twintig principes in het Open Data Charter en het “open data-ecosysteem” nader toegelicht. De genoemde elf aanbevelingen die worden gegeven zijn zo te gebruiken in een gemiddelde Nederlandse overheidsorganisatie. Deel 3 en 4 geven inzicht in de taken voor overheidsorganisaties en een uitgewerkte termenlijst.
De uitgever van Informatie beheren en archiveren noemt het boek ‘een standaardwerk’. Dat is ambitieus, maar toch geeft het een goed inzicht in de huidige wet- en regelgeving in Vlaanderen. De link die gemaakt wordt met open data is een positieve en zou ook in Nederland meer aandacht mogen hebben. Het was wel fijn geweest als het onderdeel over de taken van de organisatie wat verder uitgewerkt was. Ook de vertaling van wet- en regelgeving naar de praktijk had dieper uitgewerkt kunnen worden, vooral omdat het boek zich richt op organisaties zonder archivaris of archiefdienst. Nu is het niet meer dan een opsomming.
Twee keer geplaatst
Al met al is Informatie beheren en archiveren een interessant boek. Ik hoop dat in de reeks verder de koppeling met de praktijk gemaakt wordt, dat bij een volgende druk het eerbetoon aan Inge Schoups wordt weggelaten (respect voor haar inzet, maar hoeveel lezers zitten hier op te wachten?) en de tabel op pagina 62 t/m 69 niet twee keer wordt geplaatst. Als lezer ben je zoekende naar de verschillen, tot je er achter komt dat het twee keer hetzelfde is.
Informatie beheren en archiveren; regelgeving, GDPR en organisatie. O.l.v. Inge Schoups en Roeland Verhaert. Uitgeverij Politeia, 2021. ISBN 978-2-509-03948-4.
*Dit artikel is geschreven door Jeroen Jonkers en verscheen oorspronkelijk in Od 22 in september 2022.
