Willen we de vele handleidingen en handreikingen voor een betere informatiehuishouding in de praktijk brengen, dan moeten we meer doen dan alleen naar de inhoud kijken.
De afgelopen jaren investeert de overheid fors in de informatiehuishouding. Denk aan het project Grip op Informatie van de VNG en het Rijksprogramma voor Duurzaam Digitale Informatiehuishouding (RDDI). Ingegeven door wetgeving en de toeslagenaffaire is dat een positieve ontwikkeling. We willen een open en transparante overheid en minder overheidsblunders. De oogst van het project en programma is groot en divers. Op Inforoads.blogspot.com vind je een overzicht van handleidingen, handreikingen en richtlijnen die (onder andere) de VNG en RDDI hebben geproduceerd. Je ziet bijna door de bomen het bos niet meer. Bijna, want de weg vinden in een grote hoeveelheid aan informatie mag voor een informatieprofessional natuurlijk geen probleem opleveren.
Zelf inbreng leveren
De handleidingen en handreikingen gaan bijna allemaal over “wat” en “hoe”. Ze geven inhoudelijke informatie en, in meer of mindere mate, gebruiksklare recepten. Het zijn geen kant-en-klare maaltijden, dus je zult zelf inbreng moeten leveren.
Wat en hoe is belangrijk, maar om een informatiehuishouding op orde te krijgen is meer nodig. Zoals je ook bij het maken van een recept met meer zaken rekening houdt dan puur met de inhoud. Voor wie ga je het maken? Moet iemand anders nog wat meenemen of doen? Stop je je ziel en zaligheid er in of doe je alleen het hoognodige?
*Dit is het eerste deel van een artikel uit Od 25: Systemen in beeld. Lees hier verder
