Als oud-Tweede Kamerlid namens D66 en kersvers eigenaar van Bureau Digitale Zaken volgde ik de formatie al op de voet maar als toekomstig voorzitter van de Raad van Advies van de KNVI doe ik er komende maanden een schepje bovenop. Met als hamvraag: wat gaat de politiek nu echt doen op het gebied van digitalisering? Even leek het hoopvol. Na de verkiezingen werd al snel een vaste Kamercommissie Digitale Zaken aangesteld. Informateur Mariëtte Hamer bestempelde digitalisering als een van de topprioriteiten voor de toekomst van Nederland. En de roep om een minister van Digitale Zaken klonk steeds breder. Eindelijk, dacht ik, komt er schot in de zaak.
Maar zoals wel vaker is de Haagse werkelijkheid weerbarstig. De formatie liep vast door onderlinge tegenstellingen en geruzie met als gevolg dat inhoudelijke dossiers, hoe wezenlijk ook, op een zijspoor raakten. En dat terwijl digitale technologie – van 5G tot AI en van encryptie tot energieverbruik – ons voor grote uitdagingen stelt.
Allereerst hebben we te maken met serieuze inmenging vanuit geopolitieke grootmachten als Rusland en China. Terwijl Poetin westerse democratieën met desinformatie probeert te ontwrichten, doet het regime van Xi Jinping herhaaldelijke pogingen om strategische informatie van de EU en de VS te stelen via digitale sluiproutes. Veiligheidsdiensten en adviescolleges waarschuwen herhaaldelijk voor deze dreiging maar een serieuze investering in cybersecurity bleef vooralsnog uit.
*Dit is het eerste deel van een column uit Od15: Grip op informatie. Lees hier verder.
